فروش ویلا شهرکی شمال بابلسر

 

جاذبه‌های گردشگری بابلسر

رودخانه بابلرود

بابلرود از میان شهر بابلسر می‌گذرد. وجود این رودخانه یکی از دلایل جذابیت این شهر در میان شهرهای مازندران برای گردشگران و حتی خود مازندرانی‌ها است. چرا که هیچ‌کدام از رودهای جاری در استان مازندران امکانات رفاهی مشابه بابلرود (مانند قایق‌های تفریحی و…) را ندارند و خصوصاً مناظر شب آن بسیار زیبا و آرامبخش است.

باغ وحش بابلسر

باغ وحش بابلسر، یک باغ وحشی خصوصی واقع در خیابان دریا است. این باغ وحش که از آن با عنوان پارک وحش نیز یاد می‌شود از حیواناتی همچون گوش سیاه که نوعی گربه وحشی است، خرس، میمون، چهار قلاده شیر، شتر، چهار گرگ بالغ و… نگهداری می‌کند.

هرچند که در مورد نقل و انتقال بی‌ضابطه حیوانات به باغ وحش بابلسر و همچنین ساختمان و تأسیسات ناکارآمد و همین‌طور شرایط نامناسب نگهداری حیوانات در آن انتقادهایی هم صورت گرفته‌است و باغ وحش بابلسر با استانداردهای بین‌المللی باغ وحش فاصله‌های بسیاری دارد اما هنوز رسیدگی لازم به انجام نرسیده‌است.

جشنواره مجسمه شنی

بابلسر در سال ۱۹۳۰
این جشنواره در سال ۱۳۸۴ با همت انجمن هنرهای تجسمی بابلسر کلید خورد. در ابتدا این جشنواره به صورت محلی برگزار شد. اما رفته رفته سطح این جشنواره وسیعتر شد و به صورت ملی برگزار شد. این جشنواره با محوریت کشف و شکوفایی خلاقیت‌های هنری و معرفی ظرفیت‌های شهر بابلسر به کار خود را در سال ۱۳۸۹ پایان داد. مسولان شهرستان، بدحجابی مسافران را که سبب ترویج بدحجابی در شهر بابلسر می‌شود، اعلام کردند.
پس از چند سال تعطیلی، این جشنواره در سال ۱۳۹۳ به صورت محلی دوباره شروع به کار کرد.

اسکله ساحلی

یکی از مکان‌های مهم گردشگری در بابلسر، اسکله ساحلی آن است که هر ساله شمار زیادی از مسافران را به خود جذب می‌کند. البته این اسکله جنبه تجاری ندارد و بیشتر به عنوان یکی از مکان‌های گردشگری مورد استقبال قرار می‌گیرد. همچنین در این اسکله، از سنگهایی به عنوان موج شکن بهره گرفته شده‌است که در نوع خود بسیار زیبا می‌باشد. یکی از دلایل بهره‌گیری از این موج‌شکن‌ها، جلوگیری از نفوذ آب در بخشی از منطقه و پارک نزدیک آن می‌باشد.

پل معلق بابلسر

پل معلق بابلسر یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری است که در دوره ی پهلوی اول توسط مهندسین آلمانی و سوئدی بر روی رودخانه بابلرود ساخته شد. این پل امروزه در خیابان پاسداران این شهر قرار دارد. این پل در بهمن ماه سال ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۰۶۷ به عنوان یکی از آثار ملی کشور ایران به ثبت رسیده‌است. پل معلق در گذشته اولین پلی بوده‌است که بخش شرقی و غربی شهر بابلسر را به هم وصل می‌کرده‌است و بسیاری از افراد این پل را نماد این شهر می‌دانند.

 

پل کابلی عابر پیاده

این پل به طول ۹۲ متر، عرض ۵متر، دارای دو پایلون به ارتفاع ۱۸ متر، دوکوله، ۳۲ شمع به طول ۲۰ متر که هر شمع به قطر یک قطر می‌باشد. این پل بین دو پل ماشین رو با هزینه ای بالغ برچهار میلیارد تومان ساخته شد.

بازار ماهی فروشان

بازار قدیمی که دارای دو درب ورودی یکی در خیابان شهید رجایی و دیگری در خیابان شهید بهشتی می‌باشد. عمده محصولاتی که در این بازار عرضه می‌شود شامل انواع میوه‌ها و سبزیجات، انواع مربا، ترشی، مرکبات، لبنیات محلی، صنایع دستی و فرآورده‌های چوبی می‌باشد.

شهرک صفائیه

شهرکی مستقل در غرب شهر بابلسر است. که دارای جاذبه توریستی است. سالانه توریست‌های زیادی از کل کشور به بابلسر و این شهرک می ایند. از لحاظ جغرافیایی شمال این شهرک (شهرک دریاکنار) غرب این شهرک (شهرک خزرشهر جنوبی) شرق این شهرک (روستای اجاکسر) و جنوب به زمین‌های آزاد باغات و کشاورزی وصل‌می‌شود.

روستای کهنه‌محله‌می‌رود

روستای کهنه‌محله می‌رود یکی از روستاهای شهرستان بابلسر در استان مازندران می‌باشد؛ که دارای مناظر طبیعی فراوان مانند ساحل دریای مازندران، رودخانه تالار (تلار رود)، جنگل‌های توسکا و اوکالیپتوس و کاج، شنزارهای فراوان، نیزار در کنار دریا می‌باشد، که دارای طرح سالم‌سازی دریاست که سالانه توریستهای زیادی از سراسر کشور و جهان به این روستا سفر می‌کنند.

در فاصله دو کیلومتری از بهنمیر از توابع بابلسر، منطقه‌ای سرسبز جنگلی و برخوردار از چشم‌انداز قرار دارد که به منطقه گردشگری می‌رود شهرت یافته‌است. منطقهٔ گردشگری می‌رود، عنوان نمونهٔ منطقهٔ توریستی بابلسر را کسب کرده‌است.

ساختمان بهداری

این ساختمان که در مرکز بابلسر واقع است از دیگر بناهای مربوط به دوره اول پهلوی است در خردادماه ۱۳۵۹ خورشید با شمارهٔ ۱۵۳۱ ثبت ملی شده‌است. این بنا اکنون شبکه بهداشت و درمان شهر است.

 آب و هوا

این ناحیه با میانگین دمای سالانه‌ی ۱۷٫۵ درجه‌ی سلسیوس، بارش متوسط سالانه‌ی ۸۸۹ میلی‌متر و میانگین رطوبت ۸۲ درصد یکی از خوش آب و هواترین مناطق کشور به‌شمار می‌آید.

از بادهای محلی این منطقه می‌توان به بادهای دشت وا، گله وا (وا به زبان مازندرانی: باد)، خزری، بادسام، کوسری وا، دشت واستریک، گله واستریک، استرآبادی وا، صورت وز و آفتاب شو اشاره کرد.